บทที่ 66

เจี่ยนซือเฉินเดินมาถึงห้องทำงานของแพทย์ เขาเลือกที่นั่งมุมในสุดที่จอคอมพิวเตอร์หันเข้าหากำแพง ดวงตาของเขาโค้งเป็นเสี้ยวพระจันทร์ เผยรอยยิ้มที่ดูไร้เดียงสาที่สุด

“พี่หมอคนสวยครับ ผมขอยืมคอมพิวเตอร์ของพี่ใช้หน่อยได้ไหมครับ? ผมมีเรื่องด่วน”

ลู่เยี่ยนไป๋มีชื่อเสียงโด่งดังในโรงพยาบาล ไม่มีใครไม่รู้จัก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ